En maar werken, werken, werken...

Na een hele week werken, van maandag tot en met zondag, had ik toch wel een dagje vrij verdiend. Heb genoten van mijn weekendstage.Het personeel heeft mij dit weekend helemaal in de watten gelegd. Maar heb tussendoor ook wel hard moeten werken hoor. Zaterdag heb ik toch zo moeten lachen. Er is zo'n Finse verpleegkundige die dolgraag met mij wil babbelen, maar ze spreek geen woord Engels. Ze praat altijd maar in't Fins tegen me met de hoop dat ik haar zal verstaan. Je kan je wel inbeelden hoe grappig dat kan zijn. Soms versta ik hier en daar een Fins woordje, maar het is gewoon onmogelijk om alles te begrijpen. Daar is geen beginnen aan.Maar dat vrouwke, o zo lief,blijft de moed niet opgeven, en ze blijft maar proberen (in het Fins). Totdat ze op het idee kwam om een mega dik woordenboek suomi-english/english-suomi te gaan halen. Ze kwam langs me zitten en begon wat woordjes op te zoeken. Woord per woord waren we dan met elkaar aan't babbelen. Ik kon m'n lach niet inhouden,ze was doodserieus en zo lief. Maar het leuke moet eigelijk nog komen. Zehad het over'cloudberries', eensoort bosbes die je in Lapland kuntvinden en moeten hier in Finland ontzettend duur zijn, wel 25euro/kg. Na een hele uitleg over dat vruchtje (via een andere verpleegkundige die alles vertaalde), liep ze ineens weg en zei ze niks meer. Vond het allemaal maar raar. Later op de dag zei een andere verpleegkundige me dat ze die vruchten nogin de diepvries had steken en dat zeverder niets mocht zeggen. Jaja... nu werd het welduidelijk, ze waren ietsvan plan. 'sAnderendaags terug een late shift,riepen zeme ineensom naar de keuken te komen.Had ze daar een grote kom vanille ijs klaargelegd met die 'cloudberries'. Hehehe, zalig. En hetwas lekker.Ik moest nog bijpakken,tuurlijk zeg ik daar geen nee tegen. Maardurfdeeigelijk niet zo veel besjes te pakken,gewoon het idee al dat zezo duur zijn.Nadat proeven dan maar terug aan't werk. Totdat ze met een Fins gebakje afkwam:) Ik weet de naam al niet meer, maar het is een soort cake met rijstvulling.Ik moest er boter op doen en tegelijk kwam ze met een kop thee aan. Oohh zeg... ik werd daar gewoon bediend. Zalig gewoon. En daarna kwam ze nog met eenkop soep af. Ja, echt wie had dat gedacht.Ik in alleszins niet.Het was geweldig. Zoiets doen ze in België op stage niet ;) Allen naar Finlandzou ik zeggen.Ik kijk al uit naar devolgende dagen op stage.

Het leven zoals het is: erasmussen in Finland

Moi moi... Hier weer eens een verslagske vanuit Finlandia. Het is alweer ffkes geleden. Ondertussen zit mijn eerste stage op OK erop. Ik ben deze week met een nieuwe stage begonnen, nl. op hematologie. Jaja, wat vliegt de tijd. De stagedienst valt héél goed mee, zalig personeel en de patiënten vinden het geweldig om een Belgische student tegen te komen. Ze zijn zo enthousiast en telkens als ze mij weer zien, vragen zehoe het in Holland is?;)En als ik dan tussendoor eens afkom met enkele Finse woorden liggen ze krom van het lachen. Hehe, blijkbaar moet dat toch welraar overkomen. Misschien heb je het al gezien bij de foto's, ik ben afgelopen zaterdag gaan skiën in Himos (3u rijden met de bus vanuit Turku). Voor de eerste keer in mijn leven, op de latten en op ECHT sneeuw, spannend! Heb in het begin eerst wat geoefend op de oefenpistes, en toen het wat vlotter ging, ben ik verder gegaan naar de blauwe pistes. Wow, was toch wel ff verschieten toen ik ineens bij de (verkeerde) piste stond zeker.Oh my God, wat was dat stijl en hoog.Heb niet gauw schrik, maar toen ik halverwege was wou ik echt terugdraaien, mja... dat ging niet eh;) berg op! Mmm... wat nu? Werd er ineens helemaal wittekes van. Ben toen maar héél voorzichtig beginnen te sjoefelen, lag er op dat stukje ooknog net véél ijs. Veel ijs = veel glijden en af en toe op de grond gaan. Ik stond daar wel schoon. Heb me tussendoor gewoon expres laten vallen, uit schrik dat ik mijn benen zou breken. Oké, deze pisten heb ik wel niet meer gedaan. Het was erover. Ben toen maar terug naar de echte blauwe pistes gegaan. Na 5 uurtjes skiën zijn we er maar mee gestopt. Ik was blij toen ik 's avonds m'n nest in lag. K'was stikkapot! Zondagmiddag toen ik opstond, moest ik toch twee keer tegoei naar buiten kijken. Het had gesneeuw, en deze keer was't goeie sneeuw. Ben hier in Harittu gaan wandelen in de natuur. Het lijkt wel een beetje op het hageven. 's Avonds was het weer tijd voor de 'week van Sarah'. Ik loop wel enkele weken achter met de serie, maar het is wel plezant aan't worden nu. Moederke... goei idee van u om de series op dvd te zetten en op te sturen. Er mogen er méér komen. Nog even wachten en dan komt mijne schat op bezoek. Nog 10 keer slapen. Zo, ik ga stillekes aan stoppen... Heb hier nog héél wat werk liggen en ga nu verder aan mijn stageproject werken. Vele groetjes, Sanne xxx

Blikvangers

Wist je dat...

... Turku slechts twee uur vliegen is vanuit Dusseldorf.

... Het hier een uurtje later is dan in België.

... Ik op mijn tweede stagedag al presteerde om te laat te komen op stage. En dat door de Finse tijd terug te veranderen naar de Belgische tijd, zonder dat door te hebben. heb toch maar weer een uutje langer kunnen slapen. Gelukkig hadden ze dat niet eens door op stage, maar ben het wel netjes gaan melden;) De volgende keren maar beter opletten.

... Dat het hier de eerste vrijdag al kermis was. Ik was zo fier op mijn kamer dat ik het maar meteen afsloot voorgoed! Blijkbaar sluit je hier wel degelijk je kamer af, als je je sleutel op je bureau laat liggen en dan de deur sluit. Echt leuk als je dat niet weet. En nogleuker is als je dat 's morgensvroeg om 6u overkomt als je op stage moet gaan. Ben blij dat ik die dag meteen in mijn kleren ben gesprongen ;) Na de middag heb ik na veel gezaag toch mijn reservesleutel van mijn kotbazin gekregen.

... Het Fins brood hier niet zo geweldig is. Ze kennen hier geen bakkers en dus ook geen VERS brood. Alleen maar van dat taaie en droge brol. Het is alleen maar goed te maken als je er een goei laag choco op doet. Voor diegene die gaan komen, breng een vers brood mee!

... Kokend water helpt tegen droog brood, ik spreek uit eigen ondervinding. Ge moet maar op het idee komen.

... (Ik) gisteren voor de eerste keer een wasmachine op gang heb gezet. Heb wel een half uur staan klossen met dat ding, het wilde niet werken. En dan weten dat je daar staat te hannessen met een nederlandstalige handleiding;) Toch vriendelijk van die Finnen om daar zo'n DUIDELIJKE handleiding achter te laten. Uiteindelijk kwam ik daar toch wel een lieve jongen tegen die compassie met me had. Hij kreeg dat ding in 1, 2, 3 aan. Jah... de venten van tegenwoordig, chapeau!!! Merci vreemdeling, tot de volgende wasbeurt!

... Die Finnen echt kunnen ZUIPEN!!! Daar kunnen wij Belgen niet tegen op. Ze gaan door totdat ze erbij neervallen (letterlijk).

... Ik jullie nu weer even gerust laten, Kittos... Hei Hei!!!

We zijn al twee weken verder...

Moi moi...

Hier weer een verhaaltje voor het slapen gaan. Ondertussen zit ik al twee weken in Finnekesland. Voor mij vliegen deze dagen voorbij. Voor mijn ventje gaat het allemaal wat minder snel. Lieverdje, nog eventjes en we kunnen onze schade inhalen. Nog 26 dagen... Dan komt hij mij bezoeken. Weer iets groots om naar uit te kijken.

Ondertussen heb ik al wat foto's op mijn site-tje gezet. Ga zeker eens een kijkje nemen. Het voorbije weekend was echt de moeite. We hebben weer goed gelachen en gefeest. We zijn zaterdagavond bij onze tutors een filmpke gaan kijken (Madagascar) daarna nog even kennis gemaakt met twee leukeSpanjaarden die deze week ook zijn aangekomen in Turku. We hebben nog eens een poging gedaan om de echte Finse snoepjes te proeven, maarze blijven vies. Ik raad het niemand aan.Daarna zijn we nog gaan stappen in de 'The Club'. Man man, wat was het weer beestig. Ge moet hier het uitgaansleven eens gezien hebben. Echt niet normaal hoe die Finnen kunnen ZUIPEN. Het gaat er echt over! Ze gaan door tot ze er letterlijk bij neervallen. Ik kan er nog veel meer over vertellen, maar bespaar jullie liever de details. Dat is voor later.

Zondag zouden we naar de zee gaan. Onderweg kwamen we tot veronderstelling dat we toch niet op de goede bus zaten. Mmm... geen zee, maar wel een haven. Ook goed, dan maar uitgestapt, maar toch geen zee te bespeuren. Heb ze nog steeds niet gezien. We zijn nog langs het kasteeltje van Turku gewandeld. Daar nog een hele fotosessie gehouden ;)

Zo ik ga het hierbij laten, tot snel!

Dada xxx Sanne

Jaja... hier ben ik dan

Het is me daneindelijk gelukt om een internetverbinding tehebben op mijn kot. Jaja, hier in Finland hebben ze ook internet. Nu kan ik jullie eens op de hoogte houden over alles wat ik hier allemaal uitspook (en al uitgespookt heb). Zoals jullie allemaalwelwisten, werd ik op maandag 4-02-'08 uitgezwaaid in Dusseldorf. De grote dag, amai wat was dat spannend zeg. Onderweg naar Dusseldorf was het maar stillekes in de auto. Eens aangekomen in Dusseldorf,zijn we nog ietsgaan drinken om wat te bekomen. En wie we daar hebben... Marijke en Jelie, mijn twee reisgenootjes. Met volle enthousiasme zijn we ons gaan inchecken. Oei oei, en nu onze bagage afwegen. De prijsuitreiking voor de zwaarste bagage ging naar... mij, dat verwonderde me helemaalniet. Ik stond op kop met 29,5kg, net genoeg, dan kwam Marijke met 27kg en Jelie vertrok met 20kg. Gelukkig verliep dat allemaal goed. Nadien zijn we terug gegaan naar onze familie en hebben we daarvoor de laatste keer iets gedronken. Totdat het ineens tijd was om te vertrekken... Oh my God, nu gaat het echtgebeuren. Ik moest me toch even sterk houden toen ik in Niels zijn ogen keek. En dan ineens... komen die tranen. Ik dacht nog even, 'waar ben ik mee begonnen, om zolang weg te zijn'. Nog een laatste kus aan iedereen en we zijn weg. Het was leuk om nog even na te wuiven naar ons zwaaicomité. Oké, nu zijn we echtvertrokken. Nog even door de controle... Mmmm... viel tegen, ik mocht me daar al uitkleden, dus dat begon al goed. En toen was het nog niet goed, mocht ik mijn schoenen ook nog uitdoen. Eens aangekomen aan de gate, zijn we al direct het vliegtuig in kunnen gaan. Voor Marijke was het erg spannend want het was voor haar de eerste keer dat ze ging vliegen. Na twee uurtjes vliegen kwamen in Helsinki aan en zijn we nog twee uurtjes verder moeten reizen met de trein naar Turku.Genoeghierover. Ondertussenzijn weal anderhalve week hier en heb ik me al helemaal ingeburgerd in Turku.We hebben een leuk appartement (Marijke en ik)en voorlopig komen we nog niets tekort. Maar daar kan snel verandering in komen. Minne pot choco is al halverwege op!! De eerste week in Turku was ontzettend druk geweest. We kwamen rond middernacht aan in ons appartement, en voordat ik mijn koffers wou uitpakken, heb ik alles nog kunnen opblinken. Tegen kwart na drie zijn we ons bed ingekropen om s'morgens weer om half tien klaar te staan. We werden opgehaald om naar de universiteit van Turku te gaan voor al het nodige te regelen ivm de stages. Daar aangekomen was er niemand te zien. Na een half uur werden we toch opgevangen. We kregen daar een hoop uitleg over de stages. Tot ze ineens zeiden dat we direct al op stage moesten gaan (terwijl we de eerste week vrij zouden zijn). Dat was echt shock!!! Wij wisten van niets en stonden daar zonder ons spullen. Uiteindelijk na een hele discussie kregen we die dag alleen maar een rondleiding door het ziekenhuis, en moesten we de dag erop beginnen. Alli vooruit, gelukkig zijn de eerste dagen op stage goed verlopen. Het is wel een hele aanpassing om ineens te communiceren in het engels. Momenteel doe ik stage op het operatiekwartier van de dagziekenhuis, heel interesant.Een groot verschil met België is, dat zehier zzoooo relaxt werken, echt zalig. Voordat ik het vergeet wil ik iedereen nog even bedanken voor de leuke smsjes en berichtjes. En Riet, ne dikke merci voor je tof kaartje. Ne grote goeiedag van mij! Ter informatie geef ik jullie nog even mijn adres door:

Sanne Strijbos

Paivanpaiste 4 / D D 82 C

Kataraistentie 1

20740 Turku (Finland)

Zo... ik ga het hierbij laten,tot de volgende keer, dada!

Vele groetjes en kusjes, Sanne xxx

Nog eventjes geduld...

Welkom op mijn Reislog!

Hallo en welkom op mijn reislog!

Dé plaats om op de hoogte te blijven van alle avonturen en ervaringen tijdens deze reis. Vanaf nu zul je hier dan ook regelmatig nieuwe verhalen en foto's vinden, en via de kaart weet je altijd precies waar ik me bevind en waar ik ben geweest! Meer informatie over mijzelf en de reis die ik ga maken vind je in het profiel.

Wil je automatisch een mailtje ontvangen wanneer er een nieuw verhaal of een nieuwe fotoserie op deze site staat? Meld je dan aan voor mijn mailinglijst door je e-mail adres achter te laten in de rechter kolom.

Ik zie je graag terug op mijn reislog en laat gerust af en toe eens een berichtje achter!

Leuk dat je met me meereist!

Groetjes,

Sanne